برخلاف آلودگی هوا که چه از افزایش غلظت گرد و غبار نشات گرفته باشد و چه ناشی از ازدیاد آلاینده های برجای مانده از احتراق سوخت های فسیلی باشد، این آلودگی را نمیتوان دید و شاید به همین دلیل است که تاکنون کمتر درباره آن شنیدهایم؛ شاید به همین دلیل ساده که تا نبینیم، باور نمیکنیم!
به گزارش «تابناک»، هر چه هوای تهران به مانند بسیاری از شهرهای کشورمان در روزهای سپری شده از سال جدید، شرایط خوبی را سپری میکند و گاه تا آن اندازه مطبوع به نظر میرسد که اهالی پایتخت باورشان نمیشود زندگی در زیر آسمان آبی در این شهر هنوز ممکن است، آلودگی صوتی در شرایط «اضطرار» قرار گرفته است.
این را شاعری، رییس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران خبر میدهد و میگوید: آلودگی صوتی در شهر تهران ۱۵ تا ۲۵ دسی بل فراتر از حد مجاز است. در حال حاضر، بیشترین سهم آلودگی صوتی در کلانشهر تهران ناشی از سیستم حمل و نقل موتوری است به طوری که موتورسیکلتها به میزان ۸۳ دسیبل آلودگی صوتی تولید می کنند و این در حالی است که میزان حد مجاز آن ۷۷ دسیبل است.
این در حالی است که اگر سراغ ساکنان پر شمار پایتخت برویم و درباره شرایط این روزهای پایتخت سوال بپرسیم، احتمال آنکه درباره قرار گرفتن آلودگی صوتی شهر در وضعیت اضطرار بشنویم، بسیار اندک است و کمتر کسی را خواهیم یافت که این آلودگی را درک کرده باشد و بداند که با قرار گرفتن در معرض این آلودگی در سالیان سال، دچار کاهش قدرت شنوایی شده و علاوه بر آن، ناراحتی هایی چون خارش، انعقاد رگ هاي خوني، سکته قلبي ، فشار خون بالا، سردرد، کج خلقي، سوء هاضمه، زخم معده، بينظمي بيوشيميايي و… را از این آلودگی دریافت کرده است!
یعنی سالهای متمادی آلودگی صوتی رنجمان داده و انواع و اقسام بلایا گرفتارمان کرده ولی حتی متوجه آن نشدهایم و به این مهم دقت نکردهایم که آیا ریشه بسیاری از ناراحتی های روحی مان، مشاجراتمان، دعواها و نزاع هایمان با خودی و غیر خودی و… نمیتواند از عاملی خارجی مانند آلودگی صوتی باشد؟ آیا تنها آلودگی هواست که باید نگرانش باشیم و با راهکارهایی چون طرح ترافیک و زوج و فرد کردن، به فکر کاهشش باشیم و در مواقع اضطرار، با تعطیل کردن شهر امکان دور ماندن شهروندان از بلایایی همراه با آن را فراهم آوریم؟